Блог дээрээ юу ч бичмээргүй... Тэгсэн атлаа бичмээр
Ойрдоо сэтгэл санаа тавгүй, бие маань жаахан өвдөөд... их л сонин өдрүүд болж байна Өвдөж ядаж байхад минь эз нь таарсан юм шиг хүмүүс амралтанд явъя гээд, мэдээж амралтанд явж байгаа хүмүүс сайхан тоглож наадан, ярьж хөөрөхөөс гадна пиивдэж таараа Гэтэл хоёр пийвний пян даахгүй хүн бусдадаа гай болоод яахав гэж бодож гүрийгээ л...
Ажлын ачаалал арай гайгүй болсон хэдий ч дараагийн дугаар дөхчихсөн... Болгоно доо Ийм том болчихоод нялх хүүхэд шиг гэрээ, бас нутгаа санаад л байх юм....
Миний нутгийн салхи зуун цэцэгсийн үнэртэй
Мэлмэрүүлэнхэн уйлмаар зүүдэн сарьдаг уулстай....
Хотын хар халуунд гадуур алхаж явахад хол нутгийн минь сэрүүн салхи зүрх сэтгэлд амтагдаад нутгаан би яасан их сананам бэ? Өдийд буйд хөдөөгүүр бороо цас холилдож орчихоор тийм л сэрүүхэн Алтай даа миний нутаг...
Зиа зиа....
No comments:
Post a Comment